Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Έλενα Πολυγένη


Πειραματικό θέατρο: μια εκδοχή της διαφορετικότητας

Μοναχικοί καλλιτέχνες


Διανύουμε μια εποχή που δεν ευνοεί την καλλιτεχνική δημιουργία, αυτό είναι γεγονός, πόσο μάλλον τη διάθεση για σύσταση νέων πρωτοποριακών ρευμάτων στην τέχνη. Οι λόγοι πολλοί: πρώτα απ’ όλα ο κορεσμός που έχει επέλθει όχι μόνο στο σύνολο των τεχνών, αλλά στις ανθρώπινες συνήθειες και τη σύγχρονη καθημερινότητα γενικότερα, καθώς πλέον «τα πάντα έχουν συμβεί». Έτσι καθίσταται τρομερά δύσκολη η ανακάλυψη πραγμάτων ικανών να προκαλέσουν το ενδιαφέρον και να ανοίξουν καινούργιους δρόμους όσο αφορά στην αντίληψη που έχουμε για τον κόσμο.
Ο δεύτερος λόγος είναι η επιφύλαξη που υπάρχει απέναντι στους καλλιτέχνες της avant-guard, οι οποίοι συνήθως αντιμετωπίζονται ως «κάποιοι παράξενοι», όχι μόνο από το κοινό που αισθάνεται ξένο μ’ αυτό τον τρόπο έκφρασης εφόσον είναι εξοικειωμένο με άλλου ύφους θεάματα, αλλά και από την πλειοψηφία της καλλιτεχνικής κοινότητας, πράγμα που είναι ιδιαίτερα εμφανές στον τομέα του πειραματικού θεάτρου στη χώρα μας. Το ελληνικό θεατρικό τοπίο διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από δημιουργούς που είτε είναι προσκολλημένοι στις αρχές του παραδοσιακού θεάτρου το οποίο απλά διακοσμούν με κάποιες πινελιές εκσυγχρονισμού, (πχ. Χρησιμοποιώντας τεχνολογικά μέσα), είτε μέσω νεανικών σχημάτων προσφέρουν «εύπεπτα» σκηνικά θεάματα τα οποία κατάγονται κυρίως από την τηλεοπτική πραγματικότητα και το life-style, με αποτέλεσμα να λειτουργούν σαν εργοστάσια που παράγουν με μηχανιστικό τρόπο προϊόντα για άμεση κατανάλωση.
Θα ήθελα να αναφερθώ πιο εκτεταμένα στον τρόπο που αντιμετωπίζει η κριτική τις παραστάσεις του είδους, πράγμα που ευθύνεται κατά μεγάλο μέρος για το «κλείσιμο» του ερευνητικού θεάτρου και τη μοναχική του πορεία. Είναι γνωστό ότι η κριτική ανάλυση αποτελεί ένα πολύ σημαντικό είδος γραπτού λόγου, που απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις πάνω στο εκάστοτε αντικείμενο και διαρκή μελέτη της εξελικτικής του πορείας....



(όλο το δοκίμιο στο Κουκούτσι αρ. 5)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου