Παλαιστινιακή Ποίηση

Μετάφραση-Εισαγωγή: Στάθης Κομνηνός

 

 

ΜΑΧΜΟΥΝΤ ΝΤΑΡΟΥΪΣ

ΤΗ ΖΩΗ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ

Και τη ζωή λατρεύουμε, όπου μπορούμε
Στους τάφους ανάμεσα δύο μαρτύρων χορεύουμε
Ανάμεσά τους αντί για μενεξέδες φοίνικες φυτεύουμε
Ή υψώνουμε ένα μιναρέ.
Τη ζωή λατρεύουμε, όπου μπορούμε
Και του μεταξοσκώληκα κλέβουμε την κλωστή
Έναν ουρανό για μας να ξεδιπλώσουμε
Και στην αναχώρηση να περιφράξουμε.
Την πόρτα του κήπου ανοίγουμε
Ως μέρα ομορφότερη το γιασεμί να ξεχυθεί στους δρόμους.
Τη ζωή λατρεύουμε, όπου μπορούμε
Όταν κάποτε ηρεμούμε, σπέρνουμε γοργά φυτά που μεγαλώνουν
Όταν κάποτε ηρεμούμε, θερίζουμε έναν νεκρό.
Φυσούμε στον αυλό το χρώμα του μακρινού Απόμακρου
Ζωγραφίζουμε στου δρόμου τη σκόνη ένα γέλιο
Και τ’ όνομά μας γράφουμε πέτρα την πέτρα —
Κεραυνέ, φώτισε για μας τη νύχτα, λίγο φώτισέ την.
Τη ζωή λατρεύουμε, όπου μπορούμε

ΓΑΖΙ ΑΛ ΘΙΜΠΑ

Η ΠΟΡΤΑ

Ο άνεμος τις χάρες του θα σφραγίσει όταν στριφογυρίσει
στα δέντρα τού σήμερα
και λόγια εγώ θα πω

λόγια που μαζί με τα πουλάκια θα κοιμηθούν στον άνεμο
και ανάπαυση θα βρουν στους ημερήσιους πειρασμούς

και θα χρησιμεύσουν καθώς ορχείται ο πρώτος
της απόλαυσής μας κρίνος
νυσταλέος ο ποιητής πίσω απ’ τα μάτια του ποιήματος
όμως αυτή η στιγμή της υπνηλίας
με λόγια θα χτυπήσει την πόρτα

(όλο το αφιέρωμα στην Παλαιστινιακή ποίηση στο Κουκούτσι αρ. 2)